Pierre van Berkel Marinier z.m. | 2011-12-02 | 20:24:49In 1996 ben ik voor het laatst in Kaimana geweest.Het bord aan de poort en ook de poort zelf zijn verdwenen, evenals dee plafondplaten in de kantine. Deze zijn gebruikt om wanden te maken in de barakken voor opvang van gezinnen van Indonesisch militairen die nu (1996)in de kazerne wonen. De andere gebouwen op het terrein, ziekenboeg, schoenmakerij, garage, de wacht, wapenkamer en munitiedepots zijn weg. Het materiaal is ook gebruikt voor de eigen bewoning. Opmerkelijk was ook dat de palmen achter de barakken zijn gekapt. Zeker te oud geworden. Men was bang ze op de - verroeste- golfplaten van het dak zouden vallen. De radiomast is neergehaald, maar de ijzeren onderdelen zijn er nog. Denk niet dat door dat alles een bezoek niet meer interessant zou zijn, de emotie van "ons" verblijf daar komt direct terug als je de poort binnen gaat. En geloof mij dat een wandeling door Kaimana een waar feest is. De haven, de klappertuin, de toko van schele Jan en de kleine overkapte pasar. Vaar eens met een motorprauw linksaf de haven uit en geniet van de prachtige kust. Ik heb een militair in de kantine een tegeltje uit de bar laten halen en een scharnier van de zuil waaraan eens de poort hing, laten afza- gen. Ik heb dus een bijzondere souvenir in mijn bezit.Ik heb Markus, een oude bekende van de mariniers, nog zo'n set gegeven dat hij moet verkopen aan de eerste de beste marinier die er om zal vragen. Verder heb ik de hand kunnen leggen op KM bestek waar ik in 1959 en nu, dagelijks mee eet. Ik ben in het bezit van een film van mijn foto's van het bezoek aan Kaimana. Als je nog beschikt over een goede conditie, ga dan eens terug, het is de moeite waard. Ik sprak op de herdenking van afgelopen woensdag 30-11-11 in Roermond een oud marinier uit Drenthe die reizen naar N.N.G. organiseert voor oude maten. Al vast een selamat jalan toegewenst en zoek naar Markus. Met vriendelijke groet, Pierre van Berkel. Tilburg.