Maritiem Digitaal
collectie zoeksyteem van de maritieme musea
Waterlijnmodel van het m.s. 'Oranje' van de Stoomvaart Maatschappij Nederland
| titel | Waterlijnmodel van het m.s. 'Oranje' van de Stoomvaart Maatschappij Nederland |
|---|---|
| inventarisnummer | N118 |
| collectie | modellen en maquettes |
| museum | Maritiem Museum Rotterdam
 |
| maker | Stoomvaart Maatschappij Nederland |
| scheepsnaam | Oranje |
| omschrijving | Waterlijnmodel van het passagiersschip ms ‘Oranje’ van de Stoomvaart Maatschappij 'Nederland'. Van het eenvoudig uitgevoerde model zien we nog net een stukje van het rode onderwaterschip. Verder is de romp lichtgrijs met een witte band. De naam ‘Oranje’ staat in zwart aan weerszijden van de boeg en op de achterplecht, daar aangevuld met de thuishaven: ‘Amsterdam’. De bak en het voorste dekhuis hebben een lichtgroen dek, alle overige dekken zijn in ‘hout’ uitgevoerd. Op de bak staat een kraan voor de bediening van luik ‘1’, en op het dekhuis daarachter staan twee kranen, voor de bediening van de luiken ‘1’ en ‘2’. Tussen luik ‘2’ en de accommodatie staat de voormast, met nog 2 laadbomen. Op het sloependek zijn de luiken ‘3’ en ‘4’ met de bijbehorende kranen aan weerszijden, op het sportdek is aan de achterzijde luik ‘5’ geplaats en op het bovendek vinden we net voor het zwembad luik ‘6’ met hier één kraan aan bakboord. Het schip heeft een langgerekte accommodatie met een enkele oranje/zwarte schoorsteen met daarvoor een bord met de naam van het schip. Achter de schoorsteen is op het sloependek een opening met een windscherm aan beide zijden ten behoeve van het één dek lager (op het sportdek) aanwezige 1e klas zwembad. Het tweede zwembad bevindt zich achteruit op het bovendek. Het sloependek telt in totaal 14 reddingboten, met nog 4 reddingboten op het bovendek. Het schip heeft een brug met open brugvleugels en op het dek boven de brug, het schavotje, nog een standaardkompas. Het schip heeft een vlaggenmast op de achterplecht, met de Nederlandse vlag in top.
Het model toont het schip na de verbouwing van 1959 met langere passagiersdekken en een toeristenklasse zwembad op het sportdek.Waterlijnmodel in vitrine.
In juli 1937 werd bij de NSM in Amsterdam de kiel gelegd van het MS Oranje met bouwnummer 270 ten behoeve van Stoomvaartmaatschappij Nederland (SMN). Het schip werd te water gelaten op 8 september 1938, waarbij het eerst niet van de helling wilde. De officiële proefvaart en oplevering was in opgeleverd op 15 juli 1939. Bij deze proefvaart werd door het mailschip een snelheid van 26,5 kts gehaald, waarmee het toentertijd het snelste diesel aangedreven passagiersschip ter wereld was. Het schip met een lengte van 187 meter en 20.117 brt groot kon met haar drie dieselmotoren van in totaal 37.500 APK vracht en passagiers vervoeren met een dienstsnelheid van 22,5 kts. Het aantal passagiers wisselde in de loop van de tijd, maar het schip werd gebouwd voor: 283 eerste klas, 283 tweede klas, 92 derde klas en 82 vierde klas passagiers (totaal = 740 passagiers) Gedurende de eerste drie maanden van 1941 werd het schip in Soerabaja verbouwd tot hospitaalschip. De 'ORANJE' zal tijdens de gehele Tweede Wereldoorlog, tot 18 juli 1946, onder auspiciën van het Internationale Rode Kruis, onder Australische vlag, varen. In totaal werden in die hoedanigheid ongeveer 32.500 patiënten vervoerd. Na de oorlog werd het schip in de 2e helft van 1946 weer teruggebouwd naar haar oorspronkelijke staat en overgedragen aan de SMN. In januari 1953 vond een aanvaring plaats tussen de Oranje en de Willem Ruys van de Koninklijke Rotterdamsche Lloyd. Het was gewoonte dat passagiersschepen elkaar op korte afstand passeerden om de passagiers te vermaken. Door misverstanden op beide schepen kwamen de Oranje en de Willem Ruys in aanvaring met elkaar op de Rode Zee. De boeg van de Oranje werd hierbij zwaar beschadigd. Ook brak er brand uit. Ondanks de schade vielen er geen slachtoffers onder de opvarenden. De Oranje was dusdanig beschadigd dat zij in de geplande volgende haven (Colombo) het risico liep om opgelegd te worden. De schade aan beide schepen bedroeg in totaal ruim 9 miljoen guldens. In 1959 werd het schip grondig verbouwd. Zo werd het vierklasse systeem omgezet naar een tweeklasse systeem met een capaciteit van 323 eersteklas- en 626 toeristenklassepassagiers, de passagiersdekken werden verlengd naar achteren en er werd een zwembad toegevoegd op het sportdek tbv de toeristenklasse passagiers. In september 1964, 25 jaar na haar indiensttreding, werd het schip verkocht aan de Italiaanse rederij Lauro en opnieuw grondig verbouwd met een totale capaciteit van 1230 passagiers om vervolgens als 'Angelina Lauro' in de lijnvaart en later de cruise-vaart te worden ingezet. Gedurende een cruise met passagiers in de Caraïbische zee, brak op 30 januari 1979 brand uit aan boord van de ‘Angelina Lauro’ terwijl zij in ondiep water bij de Virgin Islands lag. Het schip brandde uit en door het vele bluswater zonk het. Het schip werd vlot gebracht en zou naar Taiwan worden gesleept om gesloopt te worden maar ze zonk in de Pacific na de passage door het Panama kanaal. |
| afmetingen | lengte 113 cm breedte 32 cm hoogte 33 cm schaal |
| startdatum | 1959 |
Bekijk ook
Commentaar van bezoekers